Sytem zapłonu
Układ zapłonowy zapala mieszankę paliwowo-powietrzną dostarczaną do komór spalania silników benzynowych. Aby wytworzyć iskrę o wymaganym natężeniu, napięcie 12 V sieci pokładowej jest przekształcane w napięcie wysokiego napięcia w cewkach zapłonowych zainstalowanych nad każdą świecą zapłonową (przewody wysokiego napięcia nie są używane).
Elektroniczny układ zapłonowy jest integralną częścią systemu zarządzania silnikiem. Jego głównymi elementami roboczymi są świece zapłonowe i cewki. Zasilanie wysokiego napięcia świec zapłonowych jest kontrolowane przez elektroniczny moduł sterujący silnika (ECM). Ręczna regulacja kąta wyprzedzenia zapłonu nie jest wykonywana - w przypadku naruszenia wymaganych ustawień należy wymienić uszkodzone elementy. Elementy układu zapłonowego nie ulegają zużyciu i nie wymagają regularnej konserwacji. Świece zapłonowe należy wymieniać wyłącznie zgodnie z harmonogramem konserwacji (patrz Sekcja 14 Rozdział 1).
Układ wstępnego podgrzewania
Podczas pracy silnika Diesla czyste powietrze jest zasysane do jego cylindrów, które jest sprężane do wysokiego ciśnienia. W takim przypadku temperatura powietrza wzrasta powyżej temperatury zapłonu oleju napędowego. Paliwo jest wtryskiwane do cylindra z pewnym wyprzedzeniem i samoczynnie się zapala. Dlatego świece zapłonowe nie są używane do zapalania paliwa w silniku wysokoprężnym. W zimnym silniku temperatura sprężonego powietrza może nie osiągnąć wartości wymaganej do zapłonu. W takim przypadku wymagane jest dodatkowe podgrzewanie.
W tym celu w każdym cylindrze zainstalowana jest świeca żarowa, która ogrzewa komorę spalania. Świece żarowe są sterowane przez ECM na podstawie sygnałów z czujników ECT i TFR.
System zarządzania silnikiem, szyny danych
Podstawowe informacje na temat działania i czujników układów sterowania silnikiem i wtrysku paliwa podano w Rozdział 4.
Jednostki sterujące są ze sobą połączone za pośrednictwem magistrali danych CAN i LIN. Dzięki usieciowieniu możliwa staje się wymiana danych pomiędzy poszczególnymi jednostkami sterującymi w nietypowy sposób (oddzielny) połączenia kablowe, ale cyfrowo w postaci sygnału elektrycznego przez magistrale danych. Dzięki temu dane są przesyłane do większej liczby jednostek sterujących.
Magistrala CAN jest podzielona na pięć odrębnych głównych podsystemów: CAN-P (Jednostka napędowa), CAN-C (komfort), CAN-I (Systemy informacyjne), CAN-D (diagnostyka) i zestaw wskaźników CAN. Podsystemy te są połączone ze sobą za pomocą interfejsu diagnostycznego "J533" (patrz ilustracja 1.1). Aby zapewnić niezawodną transmisję danych, przewody magistrali CAN są kablami skręconymi. Do głównych szyn danych podłączona jest dodatkowa jednoprzewodowa magistrala LIN o szybkości transmisji danych 19,2 kb/s.
1.1 Struktura szyn danych (dekodowanie oznaczeń elementów elektrycznych podano na końcu instrukcji, przed schematami elektrycznymi)
Środki bezpieczeństwa podczas pracy z układami sterowania zapłonem i wtryskiem paliwa
Aby zapobiec obrażeniom i/lub awariom elementów elektrycznych i elektronicznych, należy przestrzegać następujących zasad:
- nie dotykać przewodów układu zapłonowego i nie odłączać jego złączy, gdy silnik pracuje/rozrusznik się obraca;
- odłączać/podłączać przewody paliwowe układu sterowania wtryskiem, przewody układu zapłonowego oraz wszelkie urządzenia diagnostyczno-pomiarowe tylko przy wyłączonym zapłonie;
- Zabrania się wykonywania prac konserwacyjnych przy elektronicznym układzie zapłonowym przez osoby z wszczepionym rozrusznikiem serca.